Suriye muhalefeti (Arapça: المعارضة السورية, romanize: al-Muʻaraḍatu s-Sūrīyah,  Suriye Ulusal Koalisyonu ve alternatif bir Suriye hükümeti olarak belirli toprak kontrolüne sahip Suriye hükümeti karşıtı gruplar tarafından temsil edilen siyasi yapıdır.

Suriye muhalefeti, Suriye çatışmasının başlangıcından bu yana, Suriye'de Esad hükümetinin devrilmesini talep eden ve onun Baas hükümetine karşı çıkan gruplardan oluşmaktadır.  Suriye İç Savaşı'ndan önce, "muhalefet" terimi (Arapça: المعارضة‎) geleneksel siyasi aktörlere atıfta bulunmak için kullanılıyordu. - örneğin Demokratik Değişim için Ulusal Koordinasyon Komitesi - Onlar, Suriye devletine karşı bir muhalif geçmişi olan gruplar ve bireylerdir.

Suriye ayaklanmasında oluşan ilk muhalefet yapıları yerel protesto düzenleme komiteleriydi. Bunlar Nisan 2011'de, protestocular kendiliğinden protestolardan önceden toplantılarla düzenlenen protestolara geçiş yaparken oluştu.

Mart 2011'den Ağustos 2011'in başına kadar olan Suriye ayaklanması aşaması, ayaklanmanın katılımcıları arasında şiddet içermeyen bir mücadele için fikir birliği ile karakterize edildi. Bu nedenle, protesto hareketine karşı hükümetin misillemelerine yanıt olarak ordu birimleri iltica edene kadar, çatışma henüz bir "iç savaş" olarak nitelendirilemezdi. Ordudaki karışma, 2012'de gerçekleşti ve çatışmanın "iç savaş" tanımını karşılamasını sağladı.

Suriye'deki muhalif gruplar, 2011 yılının sonlarında, Suriye İç Savaşı sırasında, önemli bir uluslararası destek gören ve diyalog ortağı olarak tanınan Suriye Ulusal Konseyi'ni (SUK)  oluşturmak üzere birleştiklerinde yeni bir döneme girdiler. Suriye Ulusal Konseyi, üçü (Fransa, Birleşik Krallık ve Amerika Birleşik Devletleri) Güvenlik Konseyi'nin daimi üyesi olmak üzere, Birleşmiş Milletler'in en az 17 üye ülkesi tarafından tanınmış veya bir ölçüde desteklenmiştir.

Daha geniş bir muhalefet çatı grubu, Suriye Devrimci ve Muhalif Güçler Ulusal Koalisyonu , Kasım 2012'de kuruldu ve Körfez Arap Ülkeleri İşbirliği Konseyi (KAÜİC) tarafından "Suriye halkının meşru temsilcisi" ve Arap Birliği tarafından "Suriye halkının özlemlerinin temsilcisi" olarak tanındı. Suriye Ulusal Koalisyonu daha sonra Suriye'nin Arap Birliği'ndeki koltuğunu aldı ve Beşar Esad hükümetinin temsilcisi o yıl askıya alındı. Başlangıçta Suriye Ulusal Koalisyonu'nun bir parçası olan Suriye Ulusal Konseyi, koalisyonun Cenevre görüşmelerine katılma kararını protesto etmek için 20 Ocak 2014'te çekildi. Gerginliklere rağmen, Suriye Ulusal Konseyi, Suriye Devrimci ve Muhalefet Güçleri Ulusal Koalisyonu ile bir dereceye kadar bağlarını korudu. Suriyeli muhalif gruplar, Ekim 2015'te Kazakistan'ın Astana kentinde uzlaşma görüşmeleri yaptı. 2015 yılının sonlarında Suriye Geçici Hükümeti, karargahını Kuzey Suriye'deki Türk kontrolü altındaki bölgelere taşıdı ve bölgede bazı yetkileri uygulamaya başladı. 2017 yılında, İdlib Valiliği'ndeki muhalefet hükümetine, İslamcı hizip Heyetu Tahriru'ş Şam (HTŞ) tarafından desteklenen rakip Suriye Kurtuluş Hükümeti tarafından meydan okundu.

Suriye'nin 14 vilayetinin tamamında 1.365 yetişkinin katıldığı Temmuz 2015 ORB International anketi,

Suriye nüfusunun yaklaşık yüzde 26'sının Suriye muhalefetini (kontrol ettiği bölgelerde yüzde 41),

yüzde 47'sinin Suriye Arap Cumhuriyeti hükümetini (kontrol ettiği bölgelerde yüzde 73),

yüzde 35'inin El-Nusra Cephesi'ni (kontrol ettiği bölgelerde yüzde 58) ve

yüzde 22'sinin İslam Devleti'ni (kontrol ettiği bölgelerde yüzde 71) desteklediğini ortaya çıkardı.

Benzer bir yöntem ve örneklem büyüklüğüne sahip Mart 2018 tarihli bir ORB Uluslararası Anketi, desteğin %40 Suriye hükümeti, %40 Suriye muhalefeti (genel olarak), %15 Suriye Demokratik Güçleri, %10 El Nusra Cephesi ve %4 İslam Devleti olarak değiştiğini tespit etti (hiziplerin destekçileri arasında geçiş olabilir).